wyolbrzymiać

wyolbrzymiać
wyolbrzymiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wyolbrzymiaćam, wyolbrzymiaća, wyolbrzymiaćają, wyolbrzymiaćany {{/stl_8}}– wyolbrzymić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wyolbrzymiaćmię, wyolbrzymiaćmi, wyolbrzymiaćmiony {{/stl_8}}{{stl_7}}'przypisywać czemuś znaczenie, rozmiary większe od rzeczywistych; przedstawiać coś w sposób przesadny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyolbrzymiać czyjeś dokonania, zasługi, osiągnięcia. Niepotrzebnie wyolbrzymiłeś grożące nam niebezpieczeństwo. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wyolbrzymiać — ndk I, wyolbrzymiaćam, wyolbrzymiaćasz, wyolbrzymiaćają, wyolbrzymiaćaj, wyolbrzymiaćał, wyolbrzymiaćany wyolbrzymić dk VIa, wyolbrzymiaćmię, wyolbrzymiaćmisz, wyolbrzymiaćym, wyolbrzymiaćmił, wyolbrzymiaćmiony «czynić olbrzymim, potęgować;… …   Słownik języka polskiego

  • igła — 1. Coś (zwykle jakieś ubranie) jest (prosto) z igły, prosto spod igły, jak z igły, jak spod igły «coś (zwykle ubranie) jest nowe, świeże»: Przy szynkwasie stał młody policjant w mundurze prosto z igły, błyszczący jak nowy pieniążek w obiegu. I.… …   Słownik frazeologiczny

  • mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

  • robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

  • amplifikować — ndk IV, amplifikowaćkuję, amplifikowaćkujesz, amplifikowaćkuj, amplifikowaćował, amplifikowaćowany przestarz. «przesadzać w opowiadaniu; rozszerzać, wyolbrzymiać opowiadaną treść» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …   Słownik języka polskiego

  • igła — ż IV, CMs. igle; lm D. igieł 1. «narzędzie do szycia, ostro zakończony, najczęściej stalowy pręcik z otworem (uszkiem) do nawlekania nici» Cienka, gruba igła. Długie, krótkie igły. Igła stalowa. Igły tapicerskie, kuśnierskie, żeglarskie. Nawlec… …   Słownik języka polskiego

  • melodramat — m IV, D. u, Ms. melodramatacie; lm M. y 1. lit. «utwór dramatyczny o sensacyjnej fabule, obfitującej w patetyczno sentymentalne momenty, posługujący się banalnymi środkami artystycznymi» ◊ Robić z czegoś melodramat «wyolbrzymiać znaczenie jakichś …   Słownik języka polskiego

  • melodramatyzować — ndk IV, melodramatyzowaćzuję, melodramatyzowaćzujesz, melodramatyzowaćzuj, melodramatyzowaćował, melodramatyzowaćowany «wyolbrzymiać znaczenie jakichś spraw, wydarzeń przedstawiając je w sposób sentymentalny, patetyczny, ckliwy; robić z czegoś… …   Słownik języka polskiego

  • mucha — ż III, CMs. musze; lm D. much 1. «Musca domestica, dwuskrzydły owad z rodziny o tej samej nazwie, bardzo pospolity, niebezpieczny z powodu przenoszenia drobnoustrojów chorobotwórczych» Dokuczliwa, natrętna mucha. Brzęczenie much. Opędzać się od… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”